در معماری ایرانی، قدیمیترین درها بیشتر از جنس چوب بودهاند که کوبه و گل میخ داشته و دربهای فلزی که روی بسیاری از آنها نقش و نگارههایی وجود دارد.
در جلوی دربهای چوبی که برای عمارتهای بزرگ استفاده میشد، معمولا سکوهایی را قرار میدادند برای نشستن.